Ramy dnia wyznaczone były przez różne formy modlitewne: Koronkę Dwunastu Gwiazd, jutrznię, drogę krzyżową, różaniec z rozważaniami opartymi na tekstach św. Józefa Kalasancjusza, Msze św. z kazaniem. Treść dnia stanowiły konferencje wygłaszane przez ojców Sławomira Dziadkiewicza, Józefa Tarnawskiego i Andrzeja Tupka.
Ojciec Józef przedstawił transformację, jakiej podlegało, poprzez wewnętrzne dojrzewanie, powołanie św. Józefa Kalasancjusza, będące odpowiedzią na głos Boga i zastanej w Rzymie sytuacji najuboższych dzieci. Jaką szkołę założyłby dziś Kalasancjusz, by odpowiadała jego stylowi w naśladowaniu Chrystusa i pozwoliła nauczycielom podejmować ewangelizację poprzez nauczanie i wychowanie? Na to pytanie częściową odpowiedzią było 10 elementów tożsamości kalasantyńskiej dzieła pijarskiego. Po ich przedstawieniu uczestnicy pracowali w grupach, podając w jakim stopniu są one realizowane i nad czym należy szczególnie skupić się w pracy.
Ojciec Sławomir przedstawił założenia pedagogiki pijarskiej oraz przybliżył Założyciela jako chrześcijanina, kapłana, zakonnika-nauczyciela, dla którego powoływane przez niego szkoły były środkiem (a nie celem) w prowadzeniu ucznia w sposób godny ku życiu wiecznemu.
Wszyscy mamy być dobrymi pasterzami i ku temu podprowadzał o. Andrzej, pokazując jak każde słowo Ewangelii o Jezusie Dobrym Pasterzu winno kształtować nasz charakter i posługę.
Bogate treściowo spotkanie, pozwoliło uczestnikom wyjechać z przekonaniem, że realizacja idei św. Józefa Kalasancjusza może się dokonywać przez nas, gdy będziemy je poznawać, nimi żyć a przede wszystkim w sposób twórczy dostosowywać je do wymogów dnia dzisiejszego - ZATYBRZE JEST KOŁO NAS. (mk)