Oto relacja jednego z rodziców:
„Dziś przeżywaliśmy piękne chwile - przyrzeczenie śpiewających Nutek Kalasancjusza i przyjęcie chusty, czyli budowa muzycznej rodzinki naszej parafii. Stadko wróbląt przybrało jednakowe barwy, połączyło się w gromadkę i złożyło gromkim głosem przyrzeczenie. Od tej chwili dźwięczna posługa liturgiczna w Scholi nabrała ceremonialnego i formalnego kształtu.
Warto chłonąć te chwile, bo każda z nich jest jak lśnienie słonecznego promienia na kroplach fal górskiego potoku. Kiedy jest - wzbudza podziw i zachwyt, ale mija by dać miejsce innym.
Te dzisiejsze lśnienia są piękne. Są głębokie, radosne, pełne energii, uśmiechu i werwy. Taka powinna być nasza wiara - właśnie taka jak te dzieci - rozśpiewana, zaangażowana, czasem nawet rozgadana i swawolna. Żywa, świeża i młoda.
Pamiętajmy ten moment i twórzmy podobne. To będą jasne okruchy światła wspomnień, kiedy te dzieci staną się dorosłe, a potem będą prowadziły drogą wiary swoje dzieci.
Nie zapominamy o przewodnikach, którzy tak klarownie i zdecydowanie budują poczucie muzycznej wartości i gromadnej więzi naszej Scholi. Za to wspaniałe działanie dziękujemy o. Grzegorzowi, który naturalnie, tak po prostu, rozpalił ten kaganek dźwięku w naszej parafii.
Dziękujemy też Grzegorzowi Wasiakowi za rzetelne i energiczne przewodnictwo po świecie muzyki.
Bez Waszej siły, energii i wizji te wróble odleciałyby w swoje kąty. A tak są i dają nam radość. Dziękujemy. Z Bogiem”.
P.W