Data założenia szkoły wskazuje na jej fundację w 1658 r. przez Zofię Pudencjannę z Ligęzów i jej szwagra księcia Jerzego Lubomirskiego, hetmana i marszałka Polski, dla przybyłego w 1655 r. do Rzeszowa zakonu pijarów. Oficjalnie szkoła została erygowana dziesięć lat później przez papieża Klemensa IX. Prowadzona przez zakon, funkcjonowała pod nazwą Collegium Ressoviense, do kasaty przez austriackiego zaborcę w 1784 roku. Po upaństwowieniu budynków Austriacy przekształcili szkołę w 1785 roku w Cesarsko-Królewskie Gimnazjum z wykładowym językiem niemieckim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości szkoła przyjęła nazwę I Państwowego Gimnazjum im. Ks. Stanisława Konarskiego, a od 1938 Gimnazjum i Liceum. Okres wojny spowodował przerwę procesu dydaktycznego - w budynku mieścił się Sąd Grodzki. Rok 1949 przyniósł zmianę na Liceum Męskie bez patronatu ks. Konarskiego (przywrócono go w 1973 r.). W 1964 roku liceum zostało przemianowane na placówkę koedukacyjną. 

Na obchody Jubileuszu Liceum składała się Msza św. pod przewodnictwem ordynariusza diecezji rzeszowskiej bpa Jana Wątroby w popijarskim kościele Św. Krzyża i program w kinie Zorza. Przy tej okazji wspominano również 280. rocznicę urodzin ks. Józefa Hermana Osińskiego (1738-1802), pijara uznawanego za pierwszego polskiego elektryka, prekursora techniki odgromowej, patrona Stowarzyszenia Elektryków Polskich w 2018 roku. Ks. Osiński był uczniem i nauczycielem w kolegium pijarskim rzeszowskim. Z racji tej rocznicy, staraniem SEP-u, został otwarty Skwer im. Ks. Osińskiego, nastąpiło odsłonięcie i poświęcenie jego pomnika złożonego z dwu oryginalnych tablic kommemoratywnych, promocja filmu i książki o nim z reprintem ważnego dzieła "Sposób ubespieczaiący życie i majątek od piorunów" z 1784 roku.

W uroczystościach uczestniczyli współbracia: o. Tomasz Jędruch - rektor kolegium pijarskiego w Rzeszowie, o. Mariusz Siódmiak - dyrektor budowanej w Rzeszowie nowej szkoły pijarskiej i o. Jan Taff z Krakowa oraz pijarscy nowicjusze.