Logotyp nawiązujący do symboliki stosowanej w mapach i nawigacji prowokuje pytanie o miejsce i rolę do spełnienia w społeczeństwie i we wspólnocie Kościoła, a także o wybrany bądź jeszcze rozeznawany kierunek życia i towarzyszenia, którego potrzebuję. Niektóre elementy logotypu symbolizują tęsknoty ukryte w naszym sercu, i budzą skojarzenia związane z domem.

Na stronie Ruchu Calasanz opublikowano krótką refleksję na ten temat: 

Moje miejsce to świat i zachwyt, z jakim na niego patrzymy. 

Moje miejsce, to przyszłość, którą widzę w moich najlepszych snach. 

Moje miejsce, to moje powołanie, to miejsce dla ciebie i z tobą.

Moje miejsce to Szkoły Pobożne, rodzina z tysiącami braci i sióstr.

Moje miejsce to ludzie, wspólnota, to dzielenie się.

Moje miejsce to sprawiedliwość, którą sobie wyobrażam i buduję kawałek po kawałku.

Moje miejsce to pokój, który tworzę dzięki słowom i spotkaniom.

Moje miejsce to wy, jacykolwiek jesteście.

Moje miejsce to dom, w którym drzwi są zawsze otwarte.

Moje miejsce to twoja potrzeba, a moja potrzeba to też twoje miejsce.

Moje miejsce jest nieustannie budowane, a ja czasami potrzebuję planu i strategii. 

Moje miejsce to cisza, w której rodzą się pytania.

Moje miejsce to świat, który troszczy się o mnie i o który ja też chcę się troszczyć. 

Moje miejsce to dom dla biednych, to szpital dla chorych, to miejsce dla każdego. 

Moje miejsce to modlitwa, która daje mi wytchnienie, uwalnia mnie i napędza mnie. 

Moje miejsce to misja i wspólny projekt w pijarskiej wspólnocie. 

Moje miejsce to szkoła, w której jesteśmy uczniami i nauczycielami. 

Moje miejsce to trwanie w Jezusie, kiedy wdaje się, że już nic innego nie pozostało.

Moje miejsce to krzyż, kiedy wszędzie jest ciemność. 

Moje miejsce rozwija się i wzrasta, kiedy przychodzą nowi ludzie. 

Moje miejsce jest wielkim "MY".

Moje miejsce zaprasza, bym wyszedł i wrócił z nowymi ludźmi. 

MK