Jego zadaniem jest przygotowanie ołtarza, a gdy zajdzie taka potrzeba, może udzielać wiernym Komunię Świętą, której jest szafarzem nadzwyczajnym. 

Podczas porannej niedzielnej Eucharystii zgromadzili się nie tylko klerycy Seminarium, ale także uczestnicy rekolekcji organizowanych przez Wyższe Seminarium Duchowne Zakonu Pijarów, by towarzyszyć kl. Łukaszowi w tym ważnym dniu.  

O. Mateusz w swoim kazaniu nawiązał do Słowa Bożego czytanego podczas liturgii. — Ewangelista mocno podkreślał obecność Ducha Świętego — mówił o. Prowincjał. — Mówi, że Jezus wyszedł na pustynię natychmiast, Duch Święty wypchnął go na tę pustynię. Działanie Ducha Świętego jest nową Ewą, czyli Maryją, na którą czekaliśmy. To ona skruszy głowę węża. O. Mateusz przypomniał, że Jezus podejmuje swoją działalność publiczną, kiedy Jan Chrzciciel został uwięziony. — On został wydany, czyli czas się wypełnił — tłumaczył o. Prowincjał. Głoszenie i Ewangelia mają osobne znaczenia. — Głoszenie przemawia do umysłu, ma skłaniać do przemiany, nawrócenia. Natomiast Ewangelia jest słowem, które wyzwala w nas działanie. Ewangelia rozszerza się na Królestwo Boże, którym jest Eucharystia i podczas właśnie tej Eucharystii chcemy ustanowić akolitę, który będzie troszczył się o liturgię, chorych, komunię, który jest dla ludzi. To zadanie jest znakiem rzeczywistości, która jest głębsza. To zadanie ma przygotować go do tego, by jeszcze bardziej wierzyć w Jezusa.