Dziękuję Bogu za Was! Wasza pomoc jest niesamowita, macie dobre serce

Pijarzy podejmują się pracy misyjnej w wielu państwach, w Kamerunie, Chile, Boliwii, Japonii czy Białorusi. Jeden z naszych ojców – Janusz Furtak, przebywa obecnie w Chile, gdzie pełni swoją służbę. Na bieżąco informuje nas o sytuacji, jaka panuje w tym kraju. Opowiada o migrantach z Wenezueli, którzy nieustannie przybywają do miasta, o ich trudnej sytuacji, w jakiej się znajdują oraz jak ciężko tym osobom odnaleźć się i poradzić sobie w nowej rzeczywistości. Migracja jest często jedyną możliwością na poprawienie jakości ich życia. Pośród cierpienia, które przechodzi ich kraj, Wenezuelczycy stają się misjonarzami w Chile – relacjonuje o. Janusz. Ich obecność w parafii wnosi dużo życia, entuzjazmu. Jednocześnie nie brakuje sytuacji, które dotykają serca. Są to osoby, które niejednokrotnie nie mają pieniędzy i środków, aby wyżywić dzieci, które samotnie je wychowują, które chcą zakończyć swoje życie, bo nie otrzymały znikąd pomocy. Przechodząc ulicą spotkałem kobietę mającą około pięćdziesiąt lat i jej męża, który porusza się na wózku inwalidzkim – Wenezuelczyków – opowiadał dalej. Pozdrawiali mnie z daleka, choć ja ich nie kojarzyłem. Zapytałem o chorobę, czy to coś chwilowego, a on odpowiedział z uśmiechem, „nie, to już 25 lat, ale jest dobrze, taka jest Wola Boża i jest dobrze”. Akurat wtedy byłem zdołowany z jakiegoś błahego powodu i pomyślałem: „ja mając wszystko, z byle powodu wpadam w smutek, a ci małżonkowie mimo trudności związanych z chorobą, z migracją są pełni nadziei i radości. Kolejnym przykładem może być młode małżeństwo, które przez trzy miesiące wędrowało z Wenezueli do Santiago. Tę drogę przebyli w większości pieszo oraz zatrzymując ciężarówki „na stopa”. Czekali na tę chwilę, pomimo ogromnego zmęczenia byli szczęśliwi, że dotarli do celu. Jeden z Wenezuelczyków opisuje swoją sytuację tak: Nazywam się Jhonny Perez, mam wyższe wykształcenie i jestem jednym z pięciu milionów Wenezuelczyków, którzy zostali zmuszeni do wyjazdu z kraju, by przeżyć i wspierać swoją rodzinę. Przez wiele dni wędrował do Chile, po 25 dniach dotarł do Santiago. Niestety podczas wędrówki jego sytuacja się zmieniła, nie miał u kogo się zatrzymać w stolicy. Po pewnym czasie podjął się nielegalnej pracy, sprzedając warzywa na targu. Wdzięczny Bogu poszedłem do kościoła św. Jana Ewangelisty, ojców pijarów i przedstawiłem się ojcu Januszowi, mówiąc, że jestem dyspozycyjny do zaangażowania się w parafii. Otrzymałem propozycje włączenia się w adoracje wieczystą w kaplicy, a potem w katechezę parafialną. Z czasem zdecydowałem się na wejście na drogę powołania kapłańskiego i zakonnego. Obecnie jestem w przednowicjacie. Czuję się bardzo wdzięczny Bogu za Jego prowadzenie – napisał w swoim świadectwie Jhonny. Dzięki zaangażowaniu wielu osób z Polski w Chile działa Centrum Kultury Calasanz, które zapewnia dzieciom podstawowe wykształcenie, wyżywienie czy spędzenie twórczo wolnego czasu. Za Was wszystkich, dobrodziejów naszej świetlicy modlimy się wraz z dziećmi na adoracji – pisał w ostatnim liście o. Janusz.

Ochrzczeni i posłani: Kościół Chrystusa z misją w świecie

Tak brzmi tytuł orędzia na 93. Światowy Dzień Misyjny, który ogłosił Papież Franciszek. Został on ustanowiony 14 kwietnia 1926 r. przez papieża Piusa XI i obchodzony jest we wszystkich parafiach na całym świecie w przedostatnią niedzielę października. Orędzie wpisuje się w obchody Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego. Świętowanie tego czasu pomoże nam przede wszystkim na nowo odkryć misyjne znaczenie naszej przynależności do Jezusa Chrystusa, wiary otrzymanej jako dar w sakramencie chrztu – pisze papież w tegorocznym orędziu. Przypomina, że nasze życie, które otrzymaliśmy od Boga, pozwala nam dzielić się nim z innymi. Polega na dzieleniu się prawdą i doświadczeniem miłosierdzia Bożego, abyśmy wszyscy zostali zbawieni, dzięki Kościołowi, który pozwolimy im poznać. Kto głosi Boga, niech będzie Bożym człowiekiem – pisał papież Benedykt XV, do którego odwołuje się papież Franciszek w tegorocznym orędziu. Za jego słowami kryje się właśnie misja, jaką pełnią dzisiaj kobiety i mężczyźni na całym świecie. Świadectwo ich bezinteresownej pracy na rzecz tych, którzy jeszcze nie poznali nauki Kościoła. Ten misyjny nakaz jest skierowany do każdego z nas osobiście: zawsze jestem misją; zawsze jesteś misją; każda ochrzczona i każdy ochrzczony jest misją – pisze dalej papież Franciszek. Ten kto kocha, wyrusza w drogę, śmiało zostawia swoje sprawy, jest podciągnięty i podciąga, daje z siebie drugiemu i nawiązuje relacje rodzące życie. Nikt nie jest z nas bezużyteczny i nieistotny dla Bożej miłości. Każdy z nas jest misją w świecie, ponieważ jest owocem Bożej miłości. Otrzymaliśmy nasze życie w chrzcie świętym i tak zostaliśmy włączeni w Kościół, dlatego też jesteśmy nazywania synami i córkami naszego Ojca. Jak mnie posłał Ojciec, tak u Ja Was posyłam pełnych Ducha Świętego dla pojednania świata (por. J 20, 19-23; Mt 28, 16-20). Szerząca się sekularyzacja utrudnia nam chrześcijanom rozpowszechnianie prawdy o Bogu, a co za tym idzie również i szacunku do drugiego człowieka. Potrzebni są mężczyźni i kobiety, które podejmą się głoszenia Słowa Bożego w miejscach, gdzie nie dotarła jeszcze Ewangelia. Podejmowanie misji jest bardzo ważne i istotne w naszym Kościele, opiera się na tych, którzy opuszczą swój lokalny Kościół i będą posłani do pogan, będą nawracali i chrzcili w poszanowaniu osobistej wolności każdego z nich. Papież Franciszek nawiązał również w orędziu do Synodu Specjalnego o Kościołach w Amazonii, który poświęcony jest temu regionowi i odbywa się w dniach 6-27 października. Podkreśla, że misja, którą powierzył nam Jezus, nadal jest aktualna i konieczna dla wszystkich mieszkańców, w każdym miejscu na ziemi. Przeżyte na nowo Zesłanie Ducha Świętego otwiera na oścież drzwi Kościoła, aby żadna kultura nie była zamknięta sama w sobie, a żaden lud nie był odizolowany, lecz otwarty na powszechną komunię wiary – pisze dalej Franciszek. Pascha Jezusa pozwala burzyć mury i granice religii i kultur, jakie mogą nas dzielić, a jednocześnie pozwala na szacunek kobiety i mężczyzny oraz nawrócenie ku Zmartwychwstaniu, które daje prawdziwe życie. Na końcu orędzia nawiązuje także do Papieskich Dzieł Misyjnych, które pełnią istotną rolę w Kościele. Tworzą swoistą globalną sieć. To one pomagają w ewangelizacji Kościołów partykularnych, w formacji miejscowego duchowieństwa, w wychowaniu w świadomości misyjnej dzieci całego świata oraz w misyjnej formacji wiary chrześcijan. Misjonarzom i misjonarkom oraz wszystkim tym, którzy w jakikolwiek sposób uczestniczą, na mocy swego chrztu, w misji Kościoła, z serca błogosławię – zakończył orędzie na 93. Światowy Dzień Misyjny papież Franciszek.

Konieczne jest, aby nasza praca czyniona była z miłością do Boga, w którym pokładać powinniśmy całe nasze zaufanie

Takie słowa skierował do swoich współbraci św. Józef Kalasancjusz. Dlatego też kontynuując rozpoczęte przez niego dzieło, pijarzy starają się realizować je między innymi poprzez służbę misji w różnych krajach. Nasz Zakon wywodzi swoje istnienie z ewangelicznego zadania, które zlecił mu Kościół, dlatego idzie ramię w ramię z całą ludzkością, doświadcza ze światem tego samego ziemskiego losu i współpracuje chętnie w jego odnowie i przemianie przez wszechstronną promocję człowieka zgodnie z wymaganiami Ewangelii – tym fragmentem z Reguł Ojciec Generał Zakonu Pijarów, Pedro Aguado rozpoczął list na Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny, który obchodzimy. W dalszej części tłumaczył, że wezwanie papieża należy odczytywać jako zaproszenie do odnowienia naszego zaangażowania w pełnienie Misji oraz podjąć działania, które pozwolą na właściwe przeżycie tych dni.

Polecajmy szczególnie w tym miesiącu w naszych modlitwach pijarów, którzy pełnią posługę na misjach na całym świecie, a szczególnie za o. Janusza Furtaka, który obecnie przebywa w Chile. Pamiętajmy, że w myśl hasła na Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny również jesteśmy posłani jako osoby ochrzczone do szerzenia Kościoła Chrystusa w świecie. Bieżące informacje dotyczące misji pijarskich znajdują się na stronie:  misjepijarskie.pl.