Za nami 1. Pijarskie Dni Europy, które odbywały się w dniach 17-19 lutego 2025 r. Miejscem spotkania była szkoła pijarska w Barcelonie, w której gromadziło się 80 przedstawicieli z Hiszpanii, Włoch, Węgier, Słowacji, Austrii oraz Kongregacja Generalna.
Hasłem towarzyszącym panelom dyskusyjnym, konferencjom i spotkaniom były słowa: "Horyzonty nadziei", które również skupiały się wokół przyszłości edukacji i Szkół Pobożnych.
Pierwszy dzień skoncentrowany był na refleksji nad nadzieją w edukacji. Swój wykład wygłosił Josep Maria Esquirol, a następnie odbyła się dyskusja. Podczas swojego wystąpienia podkreślał ważną i wyjątkową rolę nauczycieli w życiu uczniów. — Nie musicie być lekarzami, by pomagać ludziom — mówił. — Jako nauczyciele możemy pokazywać, co jest warte uwagi, inicjować spotkania, które będą drogą do nadziei — tłumaczył. Natomiast o. Pedro Aguado, Generał Zakonu w swojej konferencji podkreślił, że w centrum tego spotkania są również młodzi, nie tylko dorośli, oni też mają swój głos podczas tych szczególnych dni, by wspierać planowanie przyszłości zakonu. Dwoma punktami, które podkreślił o. Generał były stwierdzenie, że wszystko zależy od Boga, a my musimy czuć obecność św. Józefa Kalasancjusza, naszego Założyciela. Ten wyjątkowy czas był także przestrzenią do wymiany doświadczeń pomiędzy Prowincjami i przedstawienia swoich dzieł, dobrych praktyk, które przynoszą owoce, a także planów na nowe inicjatywy.
Drugi dzień poświęcony był refleksji nad przyszłością edukacji. Wystąpienie Meritxell Ruiz rozpoczęło się od rozważań nad tym, jaki jest dzisiejszy świat. Podczas tego wykładu zobrazować można było różnice w funkcjonowaniu poszczególnych prowincji i podejściu do prowadzenie szkół. Dalsza część opierała się na słowach: kto, jak i po co? Dotyczyły one rozważaniom nad specyfiką naszych szkół, edukacji emocjonalnej, która jest nawiązaniem i przywołaniem pierwotnej misji, charyzmatu pijarskiego — współczucie z najbiedniejszymi, odwołanie się do bycia Samarytaninem każdego dnia. Nie możemy też zapominać o kulturze, która jest ściśle związania z naszą osobowością i narodowością i pomaga nam na dialog z innymi. Te rozważania były wyjściem do wspólnych dyskusji w mniejszych grupach i dzieleniu się doświadczeniem z prowincji. Podczas panelu dyskusyjnego czworo uczestników podzieliło się swoimi refleksjami i punktem widzenia odnoszącym się do misji pijarskiej oraz patrzenia w przyszłość z nadzieją. Spotkanie zakończyło się pracą grupową.
Ostatni dzień konferencji skupił się na synodalnej dynamice i rozmowie w duchu. Był to czas głębokiej refleksji i podsumowania dotychczasowych wniosków. Spotkanie zakończyło się oficjalnym zamknięciem przez Ojca Generała.
Konferencja dostarczyła nie tylko inspiracji, ale również praktycznych narzędzi do pracy nad przyszłością edukacji. Była to przestrzeń spotkania, dialogu i poszukiwania nowych ścieżek, które mogą kształtować przyszłe pokolenia.
MK