Kolegium Zakonu Pijarów w Łowiczu
Kościół rektoralny pw. Matki Bożej Łaskawej i św. Wojciecha
diec. łowicka
ul. Pijarska 2, 99-400 Łowicz
woj. łódzkie
tel. 46 837 33 55
www.lowicz.pijarzy.pl
lowicz@pijarzy.pl
Kościół jako piękny zabytek ("perła baroku") stanowi nieodłączną część Starego Miasta. Zbudowany został w latach 1680-90, 1720-31, 1744-47 z fundacji Jana Szamowskiego, kasztelana gostyńskiego i Wojciecha Zimnego, chłopa z Bobrownik oraz innych darczyńców. Rozbudowany z fundacji abp Michała Radziejowskiego na przełomie XVII i XVIII wieku. Kościół został uroczyście konsekrowany 6 lipca 1748 roku. Gospodarzami kościoła i kolegium od 14 marca 1668 roku są OO. Pijarzy. To ich staraniem przy pomocy różnych fundatorów otwarto 10 maja 1668 roku szkołę dla dzieci i młodzieży. Przy kolegium łowickim odbywały się kapituł prowincjalne. Na jednej z nich w 1753 roku staraniem o. Stanisława Konarskiego została uchwalona reforma szkolnictwa, najpierw pijarskiego, zatwierdzona przez papieża Benedykta XIV, która potem dała bodziec do powołania Komisji Edukacji Narodowej. Pijarzy działający przy kolegium łowickim (o. Damian Stachowicz, o. Antoni Wiśniewski) wnieśli wkład w kulturę i naukę naszej ojczyzny w XVII i XVIII wieku. Kościół i kolegium łowickie przechodziło różne koleje losu. W czasach kampanii napoleońskiej i powstania listopadowego obce wojska zajęły kościół i zabudowania pijarskie na szpital, składy prochu i stajnie. Od tej pory datuje się zniszczenie bezcennych XVIII wiecznych fresków na ścianach naw bocznych, przypisanych włoskiemu malarzowi Michelangelo Palloniemu. W czasie I wojny światowej wojska niemieckie urządziły w kościele szpital dla jeńców rosyjskich, a następnie skład bielizny oraz garaż dla wojskowych ciężarówek. Wszystko to wpłynęło na kondycję zabytkowej budowli. Pijarzy przebywali w Łowiczu do 1865 roku, kiedy to nastąpiła kasata zakonu w ramach restrykcji popowstaniowych. Powrócili za pozwoleniem kard. Stefana Wyszyńskiego w 1958 roku.
