O. Leodegarius Picanyol, SP
FLORILEGIO CALASANCTIANO
(Wybór z listów św. Józefa Kalasancjusza), Roma – 1957
O KAPŁAŃSTWIE (ss. 89 – 94)
1. „Kapłani powinni okazywać klerykom i braciom przykład wszelkiej cnoty, by ci mogli je naśladować”. (l. n. 202)
2. „Staraj się z wielką pilnością dążyć do doskonałości zakonnej, ponieważ będąc kapłanem, jesteś bardzo do tego zobowiązany” (l. n. 453)
3. „Posłannictwo służby w Kościele, chociaż jest bardzo męczące, jest to posłannictwo aniołów” (l.n. 799)
4. „Kapłan jest zobowiązany do większej cnoty, ponieważ powinien dawać dobry przykład innym” (l.n. 1129)
5. „Jeżeli kapłan nie jest pokorny, lepiej byłoby gdyby się był nie narodził” (l.n. 1136)
6. „By być kapłanem nie wystarczy mieć przepisane lata, lecz powinien posiadać konieczną wiedzę i to, co jest najważniejsze, wielką pokorę, by jak najgłębiej przeżywać to tak wielkie i straszliwie odpowiedzialne posłannictwo” (l.n. 1588)
7. „Zostać kapłanem bez głębokiego wykształcenia, bez odpowiedniej wiedzy nie jest dobre dla duszy; godność kapłańska jest tak wielka, że wielu wykształconych, którzy to poznali, nie odważyli się przyjąć kapłaństwa” (l.n. 1724)
8. „Byłoby lepiej nie narodzić się, niż być niedobrym kapłanem, ponieważ o wiele większym jest grzech u kapłana niż u świeckiego człowieka” (l.n. 1932)
9. „Zaraz po święceniach kapłańskich starać się należy upokarzać się i uznać się za niegodnego tak wielkiego urzędu, aby Bóg udzielił mu koniecznego nastawienia wewnętrznego do tej wielkiej godności” (l.n. 1948)
10. „Pragnąłbym, by kapłani posiadali różne uzdolnienia, by lepiej móc pomagać w wielu rzeczach bliźnim” (l.n. 2705)
11. „Jako dobry fundament powinni mieć wszyscy głęboką pokorę i święte przestrzeganie reguł, bez tego nie wyjdzie na korzyść posługiwanie w kapłaństwie, ale może być przyczyną do większego potępienia” (l.n. 2705)
12. „Kapłaństwo należy otrzymać z powodu cnót a nie z powodu jakichś pretensji” (l.n. 2773)
13. „Staraj się być zdatnym, nadającym się do kapłaństwa, wzrastając każdego dnia w świętej bojaźni Bożej, i ze szczególną pilnością zdobywać świętą pokorę, co wobec Boga bardzo cię podniesie” (l.n. 3702)
14. „Niech Bóg obdarzy dobrami duchowymi i niech Ci użyczy łaski poznania godności kapłańskiej i niech Ci udzieli pokory i wielkiego poszanowania jakie się należy tak wielkiemu i wzniosłemu sakramentowi i posłannictwu” (l.n. 1572)
15. „Odprawiaj Mszę św. z wielką pokorą i zanim ją zaczniesz odprawiać, pomyśl, że ze strony Kościoła jesteś wysłannikiem do Ojca Niebieskiego i pośrednikiem, nie tylko o wywyższenie świętej wiary katolickiej, przebaczenia grzesznikom, ale i błagać masz o pomoc dla dusz w czyśćcu cierpiących. Aby wyprosić takie łaski, trzeba wielkiej pokory, dlatego trzeba zaczynać dobrze od początku” (l.n. 1350)
16. „O! jak bardzo jest mi jest przykro, jak bardzo mi się nie podoba to, że kapłani, którzy powinniby dawać dobry przykład świętego posłuszeństwa i pokory, są pierwsi do dawania przykładu pychy, sprzeciwiając się Przełożonemu, a przecież przez niego Bóg po ojcowsku ich upomina, nie rozumieją powiedzenia, które Chrystus wyrzekł do przełożonych: „Quis nos audit, me audit et qui vos speruit me speruit”. O! jak wiele sprawiłby dobry przykład kapłanów odnośnie dobra duchowego u kleryków i braci, i przeciwnie jak wielką odpowiedzialność zaciągają kapłani dając zły przykład innym! Uważam, że tu jest przyczyna, z powodu której nieokrzesani i mało zdolni bracia pracujący, chcą zostać kapłanami” (l.n. 2835)
17. „Gdyby kapłani naszego zakonu wiedzieli ile trzeba się natrudzić dla miłości Boga, nie byliby ani chwili bezczynnymi; jeżeli czas pozwala, że nie mogą pomagać dzieciom według przepisów naszego prawa Instytutu, niech zużyją ten czas na czytanie – Drogę doskonałości św. Teresy, a spostrzegą jak zapaliłyby się ich serca, gdyż słowa tej Świętej mają wielką skuteczność i wpływa na tego, kto je czyta z pobożnością” (l.n. 2860)
18. „Niech zachęcają się do przestrzegania św. Reguł, zwłaszcza kapłani, którzy każdego dnia zwłaszcza przy odprawianiu Mszy św. powinni wyjść z wielkim zapałem służenia Bogu i wypełniania naszych Reguł” (l.n. 3621)
19. „Trzeba przygotować się do odprawienia Mszy św. z takim szacunkiem z jakim należy rozmawiać z Dobrym Bogiem i z Trójcą Przenajświętszą; bez tego lepiej będzie, gdy kapłani nie odprawią Mszy św. Dlatego koniecznie jest zwrócić na to uwagę i nauczyć się tego powinnego szacunku do tak wielkiego sprawowania Mszy św. jakiego wymaga ten sakrament” (l.n. 3459)
20. „Cieszę się bardzo, że ksiądz N. został kapłanem; zachęcaj go z mojej strony, aby starał się mieć wielką cześć dla Ojca Niebieskiego, odprawiając Mszę św., wszak do Niego zwracać się ma z wielką pobożnością i bojaźnią, mówiąc na końcu każdej modlitwy (oracji): „Per unum nostrum Jesum Christum”. Jeżeli nawyknie do tego sposobu myślenia, uzyska bardzo wiele dla siebie, dla duszy” (l.n. 3683)
21. „Zachęcam Waszą Wielebność by był dobrym kapłanem i by odprawiał Mszę św. nie z tak wielkim pośpiechem, jak to czynią niektórzy, ale odprawiaj Mszę św. z wielką pobożnością, rozważając, że rozmawiasz z Ojcem Niebieskim z powodu poważnych przyczyn. Dlatego powinieneś rozmawiać z wielką czcią i skupioną uwagą. Jeżeli nie będziesz tak postępował, byłoby lepiej dla ciebie, byś nie był wyświęcony na kapłana, jak to uczynił św. Franciszek, który poznał i zrozumiał jak wielką czystość serca powinien mieć kapłan” (l.n. 3706)
22. „Jeżeli nie ma konieczności nie powinno się odmawiać matutinum z dnia następnego przed odmówieniem nieszporów z dnia bieżącego, ponieważ bez konieczności nie trzeba przestawiać porządku, jaki Duch Św. ustanowił w Kościele” (chodzi o brewiarz – l.n. 296)
23. „Należy nauczyć się bardzo dobrze ceremonii Mszy św. i odpowiednich ruchów, gdyż kto ma małe rozeznanie tej tak wielkiej tajemnicy i sakramentu, trzeba by przed tym uczył się tego dokładnie, aby nie można było powiedzieć, że kapłan „non dijudicat corpus Domini” (l.n. 453)
24. „Takie jakie są początki młodego kapłana, tak zwykło być i w późniejszym życiu; dlatego jest lepiej, by na początku wyuczył się dobrze nie tylko ceremonii, ale jeszcze zdobył wielką cześć z jaką powinien się zbliżać do tak wielkiej tajemnicy posłannictwa” (l.n. 459)
25. „Chciałbym, by odprawiano Mszę św. po uprzednim dobrym wyuczeniu się ceremonii, gdyż wzbudza politowanie, widząc kapłana, który nie umie odprawiać Mszy św. jak należy. Jeżeli któryś z kapłanów od początku źle odprawia Mszę św., bez wyuczenia się dobrze tychże, całe życie będzie źle odprawiał Mszę św.. dlatego proszę zawiadomić wszystkich, że gdy będę w Rzymie i zauważę, że ktoś z kapłanów nie będzie znał ceremonii według moich poleceń, zawieszę go w czynności odprawiania Mszy św. dotąd dopóki nie nauczy tego dobrze; a to będzie dla ich większego zawstydzenia” (l.n. 604)
26. „Święta posługa i tajemnica Mszy św. wymaga wielkiego skupienia, uwagi i czystości serca” (l.n. 829)
27. „Starajcie się wszyscy utrzymywać wszystko w należytym porządku, to co odnosi się do posługiwania (służby) w Kościele, by służyły na długo w dobrym przechowaniu i nie pożyczać ich innym” (l.n. 1058)
28. „Starajcie się dobrze i pilnie przygotować do egzaminu do święceń, nie tylko ucząc się rzeczy koniecznych, ale jeszcze usiłujcie o nabycie cnót, które czynią człowieka sposobnym do sprawowania tychże święceń wyższych, a zwłaszcza zdobywajcie tę cnotę świętej pokory, którą jeżeli poznacie dobrze, będziecie szukać sposobów osiągnięcia jej za wszelką cenę, z wielką pilnością” (l.n. 1193)
29. „Proszę powiedzieć O.N., by nie przedłużał odprawiania Mszy św. poza pół godziny, należy się dostosować do średnio umiarkowanego czasu, a to dlatego, by świeccy i uczniowie mogli spokojnie w niej uczestniczyć” (l.n. 1286)
30. „Bardzo mi się nie podoba i przykro mi, że niektórzy zamiast odmawiać brewiarz przed Mszą św., zaniedbują to bez przyczyny i nie czerpią z tego żadnego wyrzutu sumienia, a tak czynią świeccy księża bardzo rozluźnieni, ponieważ bojący się Boga postępują według rubryk mszału” (l.n. 2198)
31. „Ponieważ macie już oratorium i ołtarz odpowiedni do odprawiania ofiary Mszy, starajcie się utrzymać oratorium i ołtarz schludnie i czysto, jak to należy się tej ofierze, która będzie sprawowana na tym ołtarzu codziennie i gdyby jakiś kapłan zechciałby tam odprawić Mszę św., powinien być zadowolony i zbudowany tym, że tak godnie dbają o oratorium” (l.n. 3008)
32. „Nowo wyświęceni kapłani niech będą dobrze przygotowani, wykształceni umysłowo i ukształtowani duchowo i powinni znać, że należy rozmawiać z wielką pobożnością z Ojcem Odwiecznym i z Trójcą Przenajświętszą i w ten sposób odniosą dla siebie należny pożytek, zwracając ze zrozumieniem i uwagą na słowa, co one oznaczają, niech te słowa wymawiają z szacunkiem i pokorą, nie przyzwyczajając się wymawiać je z pośpiechem” (l.n. 3669)