Zakon

Urodził się 11.09.1915 r. w Szemudzie, diecezji pelplińskiej (chełmińska), województwie gdańskim. Rodzicami byli: ojciec Jan i Augustyna z domu Szymańska. Został ochrzczony 15.09.1915 roku. Z Szemuda rodzina Gorczyńskich przeprowadziła się do Nowego nad Wisłą skąd prawdopodobnie w 1928 roku sprowadzili się do Bolszewa.

W 1936 r. wstąpił do Zakonu Pijarów. Nowicjat rozpoczął i został obłóczony 11.09.1936 roku. Pierwszą profesję złożył 27.08.1937 roku, a wieczystą w trzy lata później 01.09.1940 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 29.06.1947 roku.

Po święceniach przez cztery lata pracował jako wychowawca w internacie oraz jako nauczyciel religii w Szkole Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie-Podgórzu zamieszkując dom prowincjalny przy ul. Pijarskiej w Krakowie.

W 1952 r. został administratorem parafii w Hebdowie a trzy lata później został jej proboszczem i rektorem wspólnoty zakonnej. Od 1958 r. przez rok przebywał w Maciejowej koło Jeleniej Góry, gdzie był administratorem parafii. Arcybiskup wrocławski z dniem 1.10.1960 r. mianował o. Jana Gorczyńskiego wikariuszem w parafii w Cieplicach Śląskich-Zdrój a trzy lata później został wicerektorem w krakowskim domu zakonnym przy ul. Pijarskiej. 

W 1968 r. rozpoczął starania o wyjazd do Austrii, gdzie za zgodą ojca generała przebywał przez cztery lata pełniąc posługę duszpasterską w parafii. W 1972 r. obchodził jubileusz 25-lecia święceń kapłańskich. Wtedy też ufundował figurę Jezusa, która do dziś zdobi fronton bolszewskiej świątyni.

Od 22.12.1973 r. o. Jan przebywał w Warszawie, gdzie zakon wtedy podejmował starania o założenie nowego domu zakonnego. 

Zmarł w Warszawie 12 listopada 1976 r. Powodem śmierci była choroba nowotworowa. W czasie choroby opiekowała się nim rodzona siostra Maria Gorczyńska. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Bolszewie.

O. Jana Gorczyńskiego można nazywać inicjatorem założenia placówki pijarskiej w Bolszewie. Będąc w zakonie poinformował swoich przełożonych o istnieniu nieczynnej świątyni poewangelickiej w swojej rodzinnej miejscowości. Zainteresowanie władz zakonnych obiektem i możliwością posługi na północy Polski doprowadziło do przejęcia budowli za zgodą władz rządowych i kościelnych oraz do powstania parafii rzymskokatolickiej. Poświęcenie kościoła i erygowanie naszej parafii odbyło się w październiku 1948 roku.