Zakon

W Zakonie: o. Wincenty od św. Pompiliusza Marii Pirrottiego

Urodził się w dniu 20 grudnia 1911 roku w Probołowicach (diecez
ja kielecka). Uczęszczał do pijarskiej szkoły w Krakowie-Rakowicach. 
Życie zakonne rozpoczął dosyć wcześnie, jeszcze jako uczeń pijarskiego liceum. 17 października 1928 roku wstąpił do nowicjatu, który wtedy znajdował się w Szczuczynie na Grodzieńszczyźnie. Nowicjat trwał dwa lata. Pierwszą profesję złożył 27 sierpnia 1930 roku, po czym powrócił do Krakowa. 
Kolejnym etapem były studia filozoficzno-teologiczne, na które uczęszczał do Instytutu Księży Misjonarzy. 
15 sierpnia 1934 roku złożył na ręce o. Prowincjała Hieronima Stusińskiego śluby wieczyste w kościele Przemienienia Pańskiego, a święcenia diakonatu przyjął 17 grudnia 1938 r. Prawie pół roku później, 8 kwietnia 1939 roku, otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk ks. kard. Adama Sapiehy w jego prywatnej kaplicy w domu biskupim przy ul. Franciszkańskiej w Krakowie.
Pierwszą posługą o. Wincentego była praca z wychowankami konwiktu w roli zastępcy prefekta w internacie. Z powodu wybuchu II Wojny Światowej część zakonników czasowo opuściła domy zakonne i udała się do swoich domów rodzinnych. O. Wincenty przeniósł się do rodzinnej parafii w Probołowicach, gdzie pracował jako wikariusz i katecheta. Po zakończeniu wojny powrócił do wspólnoty zakonnej. W 1947 roku został skierowany do pracy w nowo otwartej palcówce w Bolszewie i jako dobry organizator rozpoczął przygotowywanie pracy duszpasterskiej. W 1951 roku został przeniesiony do Krakowa i mianowany rektorem pijarskiej wspólnoty w Krakowie Rakowicach. 
Jago kolejnym miejscem pracy była mała parafia w Maciejowej koło Jeleniej Góry, a gdy w 1957 roku wspólnota zakonna w Bolszewie została kanonicznie uformowana, powrócił tam. W 1962 roku został przełożonym Domu zakonnego, gdzie przebywał do 1964 roku.
Z Bolszewa został przeniesiony do Jeleniej Góry, gdzie dał się poznać jako wspaniały kapelan i towarzysz cierpiących w tamtejszym szpitalu. Ostatnie lata przeżył w klasztorze jeleniogórskim. Tam też zmarł 7 maja 1994 roku. Został pochowany na cmentarzu swojej rodzinnej parafii w Probołowicach.

(Opr. o. Tadeusz Suślik SP)