Święty Faustyn Miguez
Wspomnienie: 8 marca
Całe swoje życie oddał na służbę miłości Boga i nauki.
Urodził się 24 marca 1831 r. w miejscowości Acebedo del Río w prowincji Orense w Hiszpanii. Był czwartym dzieckiem głęboko religijnej rodziny. Na chrzcie św. otrzymał imię Emanuel.
Naukę rozpoczął w miejskiej szkole podstawowej, gdzie wyróżniał się inteligencją i pilnością. Szczególnie interesowała go botanika. W latach 1846-1850 uczył się łaciny i przedmiotów humanistycznych w katolickiej szkole przy słynnym sanktuarium Matki Bożej w Orense, odległym o 35 km od Acebedo. Poznał wówczas bliżej postać św. Józefa Kalasantego, /Kalasancjusza/ założyciela Zakonu Szkół Pobożnych (pijarów), który stał się dla niego wzorem.
5 grudnia 1850 r. rozpoczął nowicjat w pijarskim kolegium św. Ferdynanda w Madrycie, przyjmując imię zakonne Faustyn od Wcielenia. Po ukończeniu studiów filozoficznych, teologicznych i przyrodniczych, 8 marca 1856 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
W listopadzie 1857 r. został wysłany na Kubę, gdzie wykładał w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Guanabacoa oraz prowadził badania naukowe nad florą i właściwościami leczniczymi roślin, zorganizował muzeum przyrodnicze oraz gabinety fizyczny i chemiczny.
Ze względu na słabe zdrowie powrócił do Hiszpanii, gdzie kontynuował apostolat pijarski w kolegiach w Getafe (Madryt), Celanova (Orense) i Sanlúcar de Barrameda (Kadyks). Wyróżniał się niezwykłą wiedzą i mądrością, był też wysoko cenionym kaznodzieją i spowiednikiem. Studiował na bieżąco prace naukowe publikowane w Hiszpanii i Francji z dziedziny medycyny i farmacji. Wszystkie zdobycze nauki starał się wykorzystywać dla dobra bliźnich. "Jeśli za przykładem mego Boskiego Nauczyciela mam przede wszystkim myśleć o zdrowiu dusz, muszę także zająć się zdrowiem ciała". Wrażliwy na ludzkie cierpienie, czynił wszystko, co mógł, by leczyć chorych i by zapobiegać chorobom. Wybitne osiągnięcia naukowe pozwoliły mu założyć w Getafe słynne Laboratorium Míguez, działające do dnia dzisiejszego.
W 1873 r. hiszpański rząd oddał w ręce pijarów klasztor El Escorial, w którym przez dwa lata o. Faustyn Míguez był bibliotekarzem. W latach 1875-1879 pełnił obowiązki rektora kolegium Monforte de Lemos (Lugo).
Całe swoje życie oddał na służbę miłości Boga i nauki. Zgodnie z tradycją zakonu ogromną wagę przywiązywał do wychowania dzieci i młodzieży. W Sanlúcar de Barrameda zetknął się z trudnymi problemami ubogich dziewcząt. Z myślą o ich podstawowej roli w życiu społecznym jako matek i żon, szczególną troską otoczył najpierw miejscową szkołę, a 2 stycznia 1885 r. założył zgromadzenie Córek Bożej Pasterki św. Józefa Kalasancjusza. Szybko rozwinęło się ono w Hiszpanii, a potem w Ameryce Południowej. Dziś jego duchowe córki działają w 10 krajach.
O. Faustyn Míguez zmarł 8 marca 1925 r. w Getafe (Madryt) w wieku 94 lat. Kościół uznał świętość o. Faustyna i Papież Jan Paweł II beatyfikował go 25 października 1988 r. w Rzymie. 15 października 2017 r., na placu św. Piotra na Watykanie, Papież Franciszek przewodniczył Mszy Świętej, podczas której kanonizował 35 świętych, w tym Faustyna Mígueza.
Liturgiczne wspomnienie św. O. Faustyna przypada 8 marca.
Modlitwa za wstawiennictwem św. Faustyna Mígueza:
Dziękujemy Ci, Ojcze miłości i miłosierdzia, ponieważ uczyniłeś Świętego Faustyna jaśniejącym przykładem życia ewangelicznego w służbie dzieci i młodzieży, w integralnej promocji kobiety i w odpowiadaniu na potrzebę zbawienia i miłości braci. Spraw, abyśmy naśladując jego przykład, potrafili uczynić nasze życie bezwarunkowym darem dla prostych i małych. Przez Chrystusa naszego Pana. Amen.