Błogosławiony Piotr Casani /czyt. Kazani / urodził się 8.IX. 1572 r., w Lucca (Toscania) w Italii. Jego rodzicami byli Kacper i Elżbieta. Matka wspaniale zarządzała domem, ojciec zaś administrował zasobami rodziny. Rodzina jest zamożna, a Piotr jest jedynym ich synem i jedynym dzieckiem. Wychowywany godnie w spokoju i autentycznym chrześcijaństwie.
Piotr z usposobienia był żywy, ale łagodny, posłuszny i miły. W nauce nie miał żadnych trudności. Wystarczał mu sam wykład nauczycielski, aby wszystko zapamiętać. Oddawał się muzyce i grał na kilku instrumentach. Rodzice przyzwyczaili go od dzieciństwa, aby nie nosił przy sobie pieniędzy, a przez to uczył się opanowania swoich zachcianek. Zdarzyło się, że wracając ze szkoły, ktoś prosił go o jałmużnę, a on nie ma ani grosza. „A może chciałbyś chleba ?” zapytuje proszącego. Otrzymując odpowiedź twierdzącą, prowadzi go do najbliższej piekarni, poleca wydać chleb, zdejmuje z ręki pierścień i zastawia w zastaw!
Mając lat 20 po wspaniałym zwieńczeniu studiów filozoficznych, broni publicznie pracy wobec najlepszych profesorów i bierze udział w dysputach akademickich, a następnie podejmuje zastępczo wykłady.
Mając 22 lata, prosi o przyjęcie do Kongregacji Matki Bożej założonej w 1574 roku przez żyjącego jeszcze wówczas św. Jana Leonardi z Lukki (1541-1609). Założyciel dostrzega w nim wielkie powołanie, darzy ojcowskim zaufaniem, korzysta z jego usług jako sekretarza i notariusza w czasie przeprowadzanych z ramienia Stolicy Apostolskiej wizytacji klasztorów monastycznych i jest jego formatorem.
Piotr Casani odbywa studia teologiczne w Rzymie. W Roku 1600 przyjmuje święcenia kapłańskie w Bazylice św. Jana na Lateranie. Należy do Kongregacji Matki Bożej z Lukki, a później, kiedy powstaje nowa rodzina zakonna Szkół Pobożnych czyli Pijarów, staje się jej członkiem i najbliższym współpracownikiem ojca Założyciela św. Józefa Kalasancjusza. Jest to rok 1617. Ojciec Piotr pełni ważne obowiązki w nowej rodzinie zakonnej: jest magistrem nowicjatu, rektorem domu, prowincjałem, asystentem generalnym, profesorem filozofii i teologii oraz wizytatorem generalnym.
Zakłada wiele nowych fundacji pijarskich m.inn. w Narni, Neapolu i na Sycylii. W roku 1638 udaje się na Morawy, gdzie aż do roku 1641 rozwija wszechstronną działalność duszpasterską i apostolską. Dla kandydatów do Zakonu zakłada studium wyższe. Jego uczniem jest pierwszy pijar – polak: o. Kazimierz Bogatko. Jesienią 1640 roku na polecenie św. o. Założyciela Józefa Kalasancjusza udaje się do Polski, przybywa do Krakowa, niestety na krótki czas. Z powodu choroby musi powrócić na Morawy, a później powraca do Rzymu.
Jest zawsze blisko osoby, św. Józefa Kalasancjusza, szczególnie w trudnych chwilach dla Założyciela i całego zakonu Szkół Pobożnych. O. Piotr umiera w Rzymie w domu św. Pantaleona /jest to dom macierzysty Zakonu Pijarów/ 17.X.1647 r. Przy jego śmierci był obecny św. Założyciel.
Za życia o. Piotr był nazywany : Pietro Povero, Padre Santo, /Piotr ubogi, Ojciec święty/.
O. Piotr Casani ułożył pewną modlitwę i własnoręcznie przepisując, rozdawał ją i polecał odmawiać.
Jest to modlitwa o uzdrowienie: „Mocą Drzewa i znaku Krzyża Świętego i przez zasługi Męki Pańskiej, niech Trójca Święta uwolni cię od wszelkiej choroby duszy i ciała. Ty jedyny Boże Ojcze, Synu i Duchu Święty. Jezu Uzdrowicielu z wszelkich niemocy, przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, świętych męczenników Łukasza, Kosmy i Damiana i Św. Pantaleona, spraw to o spraw. Amen. Amen.
Modlitwa ta w formie egzorcyzmu, często okazywała się skuteczną. Kronikarze odnotowują, że Bóg przez ojca Piotra okazywał wielkie łaski ludziom. Ponadto o. Piotr odznaczał się wielką miłością do Chrystusa Ukrzyżowanego i do Matki Bożej. Był również rozmiłowany w ewangelicznym ubóstwie i dlatego często podpisywał się „Pietro Povero” – czyli Piotr ubogi.
Ojciec św. Jan Paweł II, ogłosił Piotra Casaniego błogosławionym 1 października 1995 roku. W liturgii Kościoła wspominamy o. Piotra w dniu 16 października. Błogosławiony jest patronem domu seminaryjnego w Krakowie.
Za przyczyną o. Piotra módlmy się: Boże, który obdarzyłeś twojego błogosławionego Piotra Casaniego szczególnymi cnotami jako nauczyciela, kaznodzieję, misjonarza i wiernego naśladowcę ubóstwa ewangelicznego, przez Jego wstawiennictwo, dozwól nam byśmy naśladowali Jego przykład i otrzymali łaskę o którą Cię prosimy, dla chwały Twego Imienia, uwielbienia Twego Sługi i dla dobra dusz naszych. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.